Chlorek poliglinu/PAC

1. Faza koagulacji chlorku poliglinu:Proces ten polega na szybkiej koagulacji cieczy w zbiorniku koagulacyjnym i surowej wodzie, tworząc w bardzo krótkim czasie drobny jedwabisty kwiat. W tym czasie woda staje się bardziej mętna. Wymaga to intensywnego przepływu wody, aby wywołać turbulencje. Eksperyment z zlewką z chlorkiem poliglinu powinien być przeprowadzany szybko (250-300 obr./min) z mieszaniem 10-30 s, zazwyczaj nie dłużej niż 2 min.

2. Etap flokulacji chlorku poliglinu:Proces ten polega na wzroście i zagęszczaniu kwiatów jedwabiu. Wymagany jest odpowiedni stopień turbulencji i wystarczający czas przebywania (10-15 minut). Na późniejszym etapie można zaobserwować, że duża liczba kwiatów jedwabiu powoli się gromadzi i tworzy przezroczystą warstwę powierzchniową. Eksperyment w zlewce Pac był najpierw mieszany z prędkością 150 obr./min przez około 6 minut, a następnie z prędkością 60 obr./min przez około 4 minuty, aż do uzyskania zawiesiny.

3. Etap sedymentacji chlorku poliglinu:Proces sedymentacji flokulacyjnej w osadniku wymaga powolnego przepływu wody. Aby zwiększyć wydajność, stosuje się osadnik rurowy (typu płytowego) o pochyłej konstrukcji (najlepiej z flokulacją pływakową do oddzielania kłaczków). Flokulant jest blokowany przez pochyłą rurę (płytę) i osadza się na dnie osadnika. Górna warstwa wody ulega klarowaniu. Pozostała lucerna o drobnych ziarnach i małej gęstości stopniowo opada, jednocześnie zderzając się ze sobą. Zawartość zlewki Pac należy mieszać z prędkością 20-30 obr./min przez 5 minut, a następnie pozostawić na 10 minut i zmierzyć pozostałą mętność.